انجام تکالیف و سلامتی دانش آموزان

انجام تکالیف و سلامتی دانش آموز

یکی از نگرانی هایی که در مورد مسئله ی انجام تکالیف و کارهای مربوط به مدرسه وجود دارد به خطر افتادن سلامتی دانش آموزان است. یکی از تحقیقاتی که در سال ۲۰۰۷ در آمریکا توسط محققان دانشگاه استنفورد انجام شده است به این موضوع پرداخته است.

در این تحقیق که ۴۹۶ دانش آموز از کلاس های نهم، دهم و یازدهم شرکت داشتند، از دانش آموزان پرسیده شده است که چه موضوعاتی بیشترین استرس و نگرانی را در زندگی برای آنها ایجاد میکند. ۶۷% از پاسخ ها مربوط به کارهای مدرسه و انجام تکالیف و امتحان ها بوده است. ۶۵ % گفته اند که غالبا تحت تاثیر استرس ناشی از کارهایشان هستند. ۵۶% گفته اند که برای اینکه به تمام کارهای مدرسه برسند یک کاری که به آن علاقه داشته اند را کنار گذاشته اند و ۷۷% گزارش کرده اند که در ماه گذشته یک یا چند مشکل جسمی که ناشی از استرس بوده است را تجربه کرده اند.

"برای اینکه تاثیر مقدار کار مدرسه را بر ایجاد این مشکلات بسنجیم دانش آموزان را به سه دسته تقسیم کردیم. گروه اول کسانی هستند که کمتر از دو ساعت تکلیف داشته اند. گروه دوم بین دو تا سه ساعت و گروه سوم بیشتر از سه ساعت در روز تکلیف برای مدرسه داشتند. طبق تحلیل های آماری متوجه شدیم مشکلاتی نظیر سردرد و خستگی و احساس کسالت و افزایش وزن و.. رابطه ی مستقیمی با مقدار تکلیف دانش آموزان دارد. بیشترین مقدار استرس و مشکلات ناشی از آن مربوط به کسانی است که بیشترین مقدار تکلیف را انجام میدهند. در نتیجه این تحقیق نگرانی های متداول در مورد تکالیف مدرسه را تائید میکند

.

دانش آموزانی که زمان بیشتری را به انجام تکالیف و کارهای مربوط به مدرسه اختصاص میدهند استرس بیشتری را تجربه میکنند و از سلامت روانی کمتری برخوردارند. این دانش آموزان از فعالیت هایی که به آن علاقه دارند صرف نظر میکنند و آنها را رها میکنند تا بتوانند کارهای مدرسه را انجام دهند.وقتی دانش آموزی ۶ تا۷ ساعت از روز را در مدرسه بگذراند و به طور متوسط ۲ تا۳ ساعت را به انجام تکالیف خود اختصاص دهد روز کاری طولانی تری نسبت به اکثر بزرگسلان دارد. تحقیقات قبلی نشان داده است که تکالیفی که مرتبط و هدفمند طراحی شده اند انگیزه ی دانش آموز را افزایش میدهند اما وقتی دانش آموز فقط تکالیفی دریافت کند که کاملا لازم است نگرانی کمتری را تجربه میکند. در نتیجه مدرسه ها باید سیاست های خود را تغییر دهند و صرفا کاری برای مشغول کردن دانش آموزان ایجاد نکنند." (گالوی و پوپ ۲۰۰۷).