چه کارهایی آموزش بر اساس تفاوت ها را موفقیت آمیز میکند؟

مهم ترین عاملی که موجب موفقیت بیشتر دانش آموزان در مدرسه میشود این است که بیشتر احساس مشارکت در مدرسه داشته باشند. بنابراین طرح درس هایی با کیفیت بالا به تمایزگذاری میان دانش آموزان توجه دارد.

برای مثال معلم ها باید مطمئن شوند که طرح درس هایشان به طور مشخص بر اطلاعاتی متمرکز شده است که در آن حوزه از همه مهم تر و با ارزش تر است، درس ها و فعالیت ها به شکلی طراحی شده اند که برای دانش آموزان قابل استفاده و قابل فهم باشد، تکالیف و فعالیت ها برای دانش آموزان جالب است و به شکلی به آنها مربوط است. آموزش فعال است و یادگیری برای دانش آموزان موفقیت آمیز و لذت بخش است.

اگرچه هیچ الگوی خاصی را برای همه ی کلاس ها نمیتوان در نظر گرفت اما اصول و مقدماتی وجود دارد که برای ایجاد کلاسی با شرایط آموزش دی مفید است:

• ارزیابی مداوم است و شدیدا وابسته به آموزش است.

  معلم ها باید به طور مداوم اطلاعاتی درباره دانش آموزان خود بدست آورند و پیوسته یادگیری آنها را ارزیابی کنند. معلم ها هر اطلاعاتی که در مورد آمادگی و علائق دانش آموزان بدست می آورند برای برنامه های آینده به کار می برند.

• فعالیت ها برای همه جالب است.

  معلم ها تلاش میکنند تا فعالیت های جالبی برای همه دانش آموزان خود مشخص کنند. کار هر دانش آموز باید به اندازه بقیه جالب و جذاب باشد و بر فهم و یادگیری مهارت های اساسی متمرکز باشد. نباید در کلاس هیچ گروهی وجود داشته باشد که کسل شده است و علاقه یا توانایی انجام فعالیت را ندارد. در عوض همه باید در کلاس مشغول به کاری باشند و وظایفی که برای دانش آموزان مشخص میشود برای همه ارزشمند تلقی شود.( تاملینسون ۲۰۰۰).

• گروه بندی منعطف نشانه ی چنین کلاسهایی است.

معلم ها میتوانند از شیوه های مختلفی برای گروه بندی دانش آموزان خود استفاده کنند تا در یک دوره دانش آموزان با افراد مختلفی از همسالان خود کار کرده باشند. گاهی دانش آموزان با افرادی که از نظر وضعیت یادگیری با آنها در شرایط مشابهی قرار دارند هم گروه میشوند و گاهی با کسانی که علائق مشترکی با آنها دارند و گاهی با کل کلاس و گاهی در یک گروه تصادفی قرار میگیرند. گاهی معلم ها گروه بندی را انجام میدهند و گاهی از دانش آموزان میخواهند خودشان گروهشان را انتخاب کنند.

گروه بندی منعطف به دانش آموزان اجازه میدهد که خود را در گروههای گوناگون ارزیابی کنند و به معلم این فرصت را میدهد تا دانش آموزان را در شرایط گوناگون مشاهده و ارزیابی کنند. (تاملینسون۱۹۹۹).