تمایزگذاری برای درس خواندن و نوشتن
آموزش خواندن و نوشتن بر اساس شیوه های آموزش دی ، به شکل های گوناگونی اجرا میشود. به هر شکلی که تمایز گذاری در محتوای درس، شیوه های آموزش و جمع بندی و ارزیابی صورت گیرد سطحی از آموزش دی اجرا شده است. در این متن چند استراتژی برای تمایز گذاری پیشنهاد شده است.
استراتژی های تمایز که برای درس های خواندن و نوشتن کاربرد دارد میتواند به شکلی طراحی شود که به دانشآموزان کمک کند طیفی از مهارت ها را یاد بگیرند که شامل تلفظ، درک مطلب، روان خوانی، پیش بینی کلمه و داستان است.
در ادامه استراتژی هایی آورده شده است که در کلاس میتواند به کار گرفته شود:
استراتژی
توصیف
نکات قابل توجه
تکلیف طبقه بندی شده
تکالیف و بازخوردی که دانش آموز از یادگیری درس ارائه میدهد میتواند متفاوت باشد. مهارت های اساسی که در سطوح مختلفی از پیچیدگی قرار دارند با توجه به شرایط فعلی دانش آموز تدریس میشود. تکالیف از نظر میزان انتزاعی بودن نیز با هم متفاوت هستند. در واقع محتوای درس یکسان است اما جریان تدریس و بازخورد آن بر اساس سطح دانش آموزان میتواند متفاوت باشد. برای مثال از دانش آموزی که در سطح متوسط قرار دارد خواسته میشود مقاله ای بنویسد . دانش آموز دیگری که درک پیشرفته تری از موضوع بدست آورده باید در یک بحث و مناظره شرکت کند.
تاکید بر مفاهیم کلیدی
استفاده از منابع متنوع که در سطوح مختلفی از پیچیدگی هستند.
تطبیق دشواری و میزان انتزاعی بودن فعالیت با شرایط فعلی دانش آموزان.
فشرده سازی درس
این استراتژی جریان محدود کردن تمرین ها و درس با توجه به دانش قبلی دانش آموز است و شامل یک جریان سه مرحله ای است:
۱- ارزیابی دانش آموز برای اینکه سطح دانش آنها و چیزهایی که باید بیاموزند را بدانیم.
۲- برنامه ریزی برای اینکه دانش آموز چه چیزهایی لازم است بداند و او را از دوباره خوانی چیزهایی که میداند معاف کنیم.
۳-برنامه ریزی برای غنی تر کردن مطالعه.
پیش آزمون صحیح دانش آموزان برای کشف میزان دانش آنها.
برای مطالعات طرح مشخص و تایم لاین مشخص کنیم.
اجازه ی انتخاب به دانش آموزان داده شود.
مطالعه مستقل
موضوعات مورد علاقه ی دانش آموزان باید شناسایی شود. معلم و دانش آموزان با کمک یکدیگر برنامه ریزی میکنند. دانش آموزان خودشان میتوانند موضوع پروژه را انتخاب کنند اما نتایج پروژه ها باید بر اساس نیازهای دانش آموزان و محتوای طرح درس باشد توسط معلم هدایت میشود. دانش آموزان تحقیقات خود را کامل میکنند و در کلاس ارائه میدهند. برای مثال در درسی با عنوان زندگی در اقیانوس، موضوع تحقیق میتواند آزاد باشد. دانش آموزی که بیشتر دوست دارد درباره کوسه ها بداند با راهنمایی معلمش درباره ی کوسه ها تحقیق میکند و دیگری درباره ی ستاره دریایی!
پروژه ها حتما باید بر اساس علاقه دانش آموزان انتخاب شود.
راهنمایی و ساختاری فراهم کنید که نتیجه ی کار دانش آموز از کیفیت بالایی برخوردار باشد
از تایم لاین برای کمک به دانش آموزان استفاده کنید تا همه کارشان را به موقع انجام دهند.
مراکز متفاوت
مراکز مورد علاق دانش آموزان به این معنی است که در مدرسه چند ایستگاه متفاوت و موازی ایجاد کنیم و هرکس فعالیت مورد علاقه اش را انتخاب کند. این مراکز معمولا برای دانش آموزان کوچکتر به کار میرود و گروه بندی بر اساس موضوعات مورد علاقه برای دانش آموزان بزرگتر. این فعالیت ها به شکلی انجام میشود که ارتباط مستقیمی با علائق دانش آموزان داشته باشد. در نظر گرفتن علائق دانش آموزانو ینکه به دانش آموز اجازه دهیم خودش موضوع مورد علاقه اش را انتخاب کند موجب افزایش انگیزه ی دانش آموزان میشود.
اگر برنامه ی ما غنی کردن محتوای یک درس است میتوانیم به دانش آموزان موضوعی کلی پیشنهاد کنیم و آنها خودشان موضوعی جزئی تر که برایشان جالب است را انتخاب کنند.
مشارکت دادن علائق دانش آموزان در کلاس
تشویق دانش آموز به طرح وظایف و تکالیف
طرح فعالیت های متناسب با آمادگی دانش آموز
تعیین معیارهای روشن و وقیق برای موفقیت دانش آموزان.
گروه بندی منعطف
دانش آموزان باید در گروههای مختلفی حضور پیداکنند. گروه میتواند توسط معلم یا دانش آموز انتخاب شود.
برای مثال در کلاس ادبیات ممکن است دانش آموزان بر اساس سطح مهارت املایی گروه بندی شوند اما برای گزارش کتابخوانی خودشان گروهشان را انتخاب کنند.
شرایطی فراهم شود که مطمئن شویم همه دانش آموزان این فرصت را دارند تا با افراد مشابه و غیر مشابه خود از نظر علاقه و آمادگی و پیش زمینه ی مطالعه هم گروه شوند.
تکالیف هدفمند باید جایگزین تکالیف تصادفی شوند.
باید مطمئن شویم همه دانش آموزان مهارت انجام کار را دارند.